tik, tak
uyuyan çalar saatimin nefes alışları
kalp atışlarımın yol arkadaşı
metalden bir kalp onunki
ayrılığa karşı duyarsız
özlemsiz bir yaşam rutinliği
tik, tak
heyecansız bir yürek vuruşuna parelel
konuşur gibiyiz eski ayrılıklardan
düş kırıklıklarından
ve sıcak sokuluşlardan
şöyle bir girip çıktık dünlü yaşanmışlıklardan
odanın artan soğuğuna aldırmayan
acılara karşı soyutlanmış
metal yürekli arkadaşımla
nefesimizi tutup daldık
dipsiz derinlikteki geçmişe
o da nesi
yapraksız bir dala tutunduğumu görüyorum
ilkbahar sanarak
gücümü tüketiyor zamansız bir fırtına
dalı bırakıyorum birden
bir savruluş
ardından bir ses
etin sert bir kayada parçalanışı
ve kanımın üzerinde yeniden dirilişim
geçmişte boğulmadan çıkıyoruz bugüne
kalp atışlarımızdaki parelellik bozuluyor
o umursamıyor
metal yürekli arkadaşım
düne aldırmıyor
yarını kurmuyor
Kayıt Tarihi : 4.8.2008 13:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!