metal yorgunu trenler,tramvaylar
habire bu şehirden kimleri taşır?
son yolcusu kimdir, bu yorgun trenin?
ve hangi sevda,
hangi kör talih,
kör nazarlara gelip,
geride bir başına
öksüz bir çocuk bırakmıştır
hercai düşleriyle yaz sevmelerinin
yarım kalan soluk,titrek gölgeleri,
eylül kokusunda demlenen özlemleri,
kaç geceye girip,kaç uyku çalmıştır?
metal yorgunu bu şehirde
umut kuşanmış bir yürekle,
özlem yorgunu bir çocuk,
şimdi bir başına ve öksüz..
Fesih ÇELİK-Antalya,ağutos-2010
Fesih ÇelikKayıt Tarihi : 30.8.2010 23:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!