Metafizik Bir Fünyesin Baharıma Zin ...

Celladım gülümsedi gün yüzüne. Artık sen varsın. Artık yaram yok Zindenaz.
-Son isteğin demlerinde içiliyorum aşkına. Artık yeniden sevmenin baharıyım.Çiçeklerin açıldı açıklanmamış sevda toprağımda. Gövdemdeki yarayı görmüyor senle yaşayış haritam. Seni şehir yaptım.Yaşanası kentler Newyork, Bern, Toronto, Auckland, Yeni Zelanda, Stocholm, Sdney, Ottawa, Münih, Lüksemburg, Kopenhag, Brüksel, Cenevre gibi. An be an farklı özler sunuyorsun.Neo ışıkların gözlerinle kardeş olup beni huzura taşıyor.

-SEN dedim kentlerime. Son dedim bakışınla başlayan sevda okyanusumuza. Sen dedim yaşayan, yaşanamayan,yaşanacakların adına.
Sen uçma ki can kelebeğim olmayasın.Hiçbir zaman yüzme ki ruhumun yaralı balığı uyanmasın.
Sevmek nedim olsun sen nedime.
Lale devrini yaşasın yaşamak isteyeceklerimiz.
-Ergenekonumuzu deldik gayrı yerleşmiş bir aşkın otağındayız. Gözlerime bakarak hep Alp Er Tunga gibi görme.
Evet, ağıtlar yazdım nazlı yare. Çinli değildi benimde set kuran giden. İçinli biriydi.Kendini kurşunladı ben yaralandım aşka.
-Hep Alp Er Tunga olarak bakma bana. Sana geldim, senli Manas’ı yazmaya geldim.
İnkâra yeltenişin inişine geçemem.En uzun, en yazılan,en sevilen, senden en sen’e giden destanımız olmalı.
-Habersiz geldin sanki.Oysa içimin haberlerinde okudum seni.
Bana gelişini yazıyordu ruhumun alt yazısı. İşte beklenen sarışın, kumral, buğday tenli, enli menli, benli senli, her ruha, her bakışa, her renge, her özleme, her arzuya uygun bir uygunun mührü gibi s’alına s’alına geldin .

- İçe içe suskunluklarımı içti içim.İçim sarhoş. Dışımda dışlanmış bir güzelin gözleri varken geldin.
- Sen geldin zindelerinle.Zind olduğum mistik ruhlar sarkacında.
Aforizmaları dinlemiyordu dinden, imandan,aşktan anlamayan biri.
Sadece biriydi Zindenaz. Bir ‘i sıfır eden, sıfırda bırakan, sıfırları tüketen alışılagelmişliğe alışık, gidişler iğdiş,payidarlığın p’ayı, şemlerini ay’ımda eriten an ‘(ve) kara ‘nın sevimli tiftik keçisiydi.
Tüyünden değil huyundan ruhsuz günlerime çoraplar ördü. B’aşıma terk edilmiş er’zaklar bıraktı.
-Seher yelinle geldin, çizdin beni güneşten önce doğan bütün sevgilere.Kovaladım durdum hayalini. Hayaline kadar güzelleştin Zindenaz.Zent Avestan olup ateşi yaktım yüreğinde.
Zerdüşt ,değilim korkma öyle yaftalarım yok; ama içindeki aşk ateşininin Zind’iyim.
Bu yüzden Zerdüşt öldü ben geldim. Aşk ateş demektir, ateşe gerek yok.
Gidene gerek yok, sensizliğe gelemem.Bende kalmalı küllerin. Kul olmayı unutma Zindenaz.
Şiirimin üşüyen ellerinden tut.İmgelerimde kalsın kalakalışın. Yum gözlerini.Gözbebeklerin yazsın aşkımızın romanını. Hayat hep roman gibi kendine sığıntıları sunar.
Senin romanını yazmaya geldim. Yum gözlerini, sustur sözlerini.Sev sadece.
Bu ,benliğin varisi sensin Zindenaz. Tetiğini çek tutkumuzun ortasına.
Haydi yaralanalım on ikinin zindelerinden. Haydi sana gidelim, ben ile sen gitmeleri hiç sevmezken.
-Zind olup Zindeliğine kabil olup sustum yaşanan en güzel kent olarak.
Haydi b’aşkentim yönet beni senden.