Met Anı Şiiri - Arif Tatar

Met Anı

Senin gözlerin benim özlediğim denizimdi
Kimsenin bilmediği cevherim yeşilimdi
Hayalin ışığıyla gölgelerim titredi
Bu akşam gönlümdeki denizlerim kükredi

Asarlarsa göğsüne okunamaz yaftanı
Ardından gelecektir ümit veren met anı

Dinlemedin bilmedin beni hiç bilemedin
Her yerde gördüklerim hayalimdeki sendin
Keşke hiç olmasaydı o gün bir anlık fendin
Nedense geldiğimi bunda çok geç öğrendin

Şimdi iyi kolla ki geçirmeden zamanı
Yoksa sen de simsiyah görürsün asumanı

Artık bitti diyorlar evirgen cezir anı
Sözde çabuk görürler ateşlerde yananı
Hatta şu cılız tene çok bulurlar bu canı
Hep aldattılar seni göremedin cananı

Geceleyin beynini kemiren gulyabani
Son gördüğün sanma ki çok sevilen üryani

Uzaktan gözlerinle okşarsın çağlayanı
Sökülemez perçinler sıkıyorsa her yanı
Çok geçmeden duyulur atmacanın beyanı
Ardında unuttun mu pusudaki çıyanı

(28.06.2010 8:00-Adana)

Arif Tatar
Kayıt Tarihi : 5.7.2010 15:23:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Cezir anı... Ardından gelir met anı... Bu hengâmede unutma cananı... Deryalar yol versin; elinde tut ki sancağını... Bilinmez bir yerde yine tüttürürsün ocağını... Her yandığında hatırla bu anı... Canı... Cananı... Geçirdiğin her anı!

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (43)

Arif Tatar