Korkuyorum karanlık gecelerden
Sensiz geçen günlerden
Hasretin yakar yüreğimi
Yeter artık dön geri
Ne olur bırakma ellerimi
Sakın incitme yüreğimi
Seviyorum
Sevdiğimi bile
Söyleyemiyorum
Bir güneş gibi doğdun
Aniden tüm dünyam oldun
Korkuyorum
Gözden ırak olan gönüldende mi ırak olur
Bu ayrılıklar hep acımı doludur
Neden zor olur bu ayrılık günleri
Başka yolu yok mu bu ayrılığın
Neden hep acı, hüzün doludur
Gidiyorum hayatında mutluluklar sana
Gözlerinin karası
Yüreğimin yarası
Seviyorum seni
Gönlümün feri
Düşlerim seni saatlerce
İç çekerim sessizce
Sen güneşim
Sen ay’ımsın
Her sabah içimi ısıtan
Her gece gönlümü aydınlatan
Her güneş doğduğunda
Bende seninle doğuyorum
Bir göz değdi gözüme
Vuruldum adeta bir güzele
Daldım o güzel gözlerine
Alıp götürdü beni cennete
Vakit ayrılık vakti
Tekrar görmek istedim meleği
Sen bitmek bilmeyen gecelerime bir güneş gibi doğdun
Her gece oluşunda güneşe hasret kalıp sabahı dört gözle beklemek
Bir ay değil bir dakika bile gün yüzünü görememek
O soğuk gecelerde sıcaklığın değerini anlayabilmek
Her ne kadar acı veriyor olsa da yüreğime
O karanlık geceler ve dondurucu soğuklar
Uçurumun kenarındayım
Bir tarafta sen, bir tarafta ölüm
Daha ne kadar dayanabilir
Bu yürek, bu acıya söyle
Uçurumun kenarındayım
Bir yanım senli, bir yanım sensiz
Lüzum yok uzatmaya
Ne olur beni anla
Ay gibi dönerim etrafında
Güneş gibi tutulurum karşında
Ay bir başka parlıyor bu gece
Yıldızlar etrafında sanki pervane
Sen yoksun yanımda
Hayalim hep karşımda
Her yıldız parıldadığında
Gözlerin gelir aklıma
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!