Mesut Tekçe Şiirleri - Şair Mesut Tekçe

Sonu belli olmayan bir yoldur hayat. Önüne ne zaman, neyin çıkacağını bilemezsin. Bazen birşeyler alır götürür senden, tutamazsın...! Bazen de hayatın getirdiklerinden kaçmak istersin, ama kaçamazsın... Böyledir hayat, bir türlü anlayamazsın..

Bu gün böyle düşündüm, ah memleketim diyerek Kendimi tatmin ettim ve sesizce gözyaşımı sildim Baya hüzünlendim karaları giyerek Şöyle olduğum yerde düşündüm de ah dedim Bu hayatın tadı tuzu yok yanımda sevdigim ceylan gözlü yar olmayınca...

Ben babamla hiç Uçurtma uçurmadım zaten benim hiç uçurtmam da olmadı
Ben babamla hiç Top oynamadım zaten benim hiç topum da olmadı
Ben babamla hiç Sinemaya yada namaza gitmedim

Babam vardı fakat o benim hiç Saçlarımı Okşamadı
Babam vardı fakat o benimle ilgilenmedi Hatırımı bile hiç sormadı

Yeni Birgün ama sen yoksun bugün yine hava soğuk hava karanlık Her geçen gün umutlarim biraz daha azaliyor Seninle hiç olmicak biliyorum ama yinede küçük bir umutla seni bekliyorum İçimde öyle bir sen varki uyutmuyor beni geceler Hayattan beklentilerim ve umutlarım gitgide azalıyor Gözlerimi kapatıyorum; dışarıdaki karanlıktan hiç farkı yok Tekrar gözlerimi kapatıyorum bilki o an seni düşünüyorum ve içimi bir umut kaplıyor.

Kıskanırım seni ben
Dökülmesin gözyaşların
O Güzel gözlerine aşık oldum ben
Savrulmasın o saçların
Rüzgardan kıskanırım seni ben

Çok konuşmak değildir marifet, ne konuştuğunu anlamalı karşındaki insan...
Yaşadıklarını konuşur ya insan ya da yaşadıklarını hayal eder...
Susmayı becerebilmek, dinlemeyi becerebilmek,hiçbir fikrin olmasa da, anlattıkları sana anlamsız gelse de Ona gülen gözlerle bakıp umut verebilmektir asıl erdem.
Suskunluğum en güzel cevaptır,konuşmayı bilmeyene.. Benimde biraz sessizliğe ihtiyacım var sanırım...

Ben seni çok beğendim yarim
Ben senin duygusal Bakışını beğendim
Ben senin güzelim Ceylan gözlerini beğendim
Ben senin üzerimde Duruşunu beğendim
Ben senin altın Gibi Kalbini beğendim
Ben senin rüzgârda Dalgalanan saçlarını beğendim

Gidiyorum...
Ne kadar zor olsa bile bazen başını alıp gidebilecek kadar cesur, bazen kalıp herşeye göz Yumacak kadar yürekli olabilmeli insan. Ama ben gidiyorum artık bu şehirden uzaklara çok Uzaklara gidiyorum Herşeyi arkamda birakarak gidiyorm
Bir daha geri dönermiyim bilmiyorum ama çok uzaklara gidiyorum Işte bu soguk ve yagmurlu şehirden gidiyorum...

Bazen su gibisin sessiz ve sakin
Bazende “Sel” gibisin öfkeli ve hırçın
Güzelim Istanbul seni çok özledim
Gözlerimde O Kaybolduğum Denizini Özledim
Masmavi gözyüzünde yarışa uçuşan martıları Özledim
Teknecilerden arda gelen o mis balık ekmek kokusunu özledim

Keşke... Keşke hayalinle değil de
Seninle yüzleşmeye cesaretim olsaydi...
Sana bakıp sarılsaydım doyasıya
Anlatsaydım sana bendeki seni...
Bilseydin içimden geçenleri
Silseydin gözlerimdeki nemleri...