Mesut Pala Şiirleri - Şair Mesut Pala

Gün gelecek devran sürececeğiz
Gün gelecek bütün dertleri sileceğiz
Gün gelecek bitecek bu çile
Ve işte 'O' zaman...
Ancak O zaman vaktimiz dolacak

Uzun bir sokak
gece yarısı oldu olacak
soğuk içime dolarken
ellerim cebimde
yanıyor pırıltılı sokak lambaları
Ama tek renk sarı ve turuncu...

Biraz Sessizlik Lütfen...
Rüzgar kulağıma bir şeyler fısıldıyor...
Biraz Sessizlik Lütfen...
Ruhum karşıma geçmiş bedenime nutuk çekiyor
Duyamıyorum!
(...)

Ha senmi geldin,
buyur geç içeri...
benide efkar basmıştı tam,
tam şiir yazıyordum bende.

Neyse: otursana iki lafın belini kıralım.

Herkez bizde,
ağaçlar yaprak dökmüş,
televizyon açık,
gözlerimi kan toplamış,
her tarafı sel basmış,
hava zifili karanlık,

Sana seni sevdiğimi nasıl anlatsam?
Ben bende saklıyım, sana nasıl açılsam?
...
Dinle şimdi o günki sessiz çığlıkları...
...
Şansıma say; yüzüne bakabildiğim her anı

Aynı yolun yolcusuyuz.
Yolumuz uzun...
Bir gece vaktinde,
Ay doğarken,
Yıldızlar henüz parlarken.
Hava soğuk,

...titrer her an tenimdeki her tüy,
Kıvılcım gibi her kalp atışım
alev alır vücudum
zamansız, nefessiz ve sessiz tek kelimeyle...
BİR TEBESSÜM
kuru dudaklarımda;

Bunca sene yoka bakmışım.

hayal olmuş,
sevgi dudaklarımda;

karanlık ruhlar çevrelemiş,

hiç duydun mu ağustosta kuş sesini?
hiç duydun mu rüzgarın bıçak gibi yel kesişini?
hiç duydun mu ocaktaki ateşin kükremesini?
Peki ya hiç doydun mu bu kadar yeşile maviye?
ya bu kadar toz duman toprağa?
ya bu kadar ete süte yemeğe?