Mesut, murâda erdi, Maksut’un sesinde,
Sesi; kalbinde, nefesi; ince nefesinde,
“Küçük, kuru, kara.” dedi… anlattı,
Dostları “böyle olur.” dedi, ona hatırlattı,
Hatırladı… Giderken bir hayalin peşinde,
Hiçbir çocuk, doğmaz, otuz beşinde,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta