Mesut, murâda erdi, Maksut’un sesinde,
Sesi; kalbinde, nefesi; ince nefesinde,
“Küçük, kuru, kara.” dedi… anlattı,
Dostları “böyle olur.” dedi, ona hatırlattı,
Hatırladı… Giderken bir hayalin peşinde,
Hiçbir çocuk, doğmaz, otuz beşinde,
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta