Mesut Karadaş Şiirleri - Şair Mesut Karadaş

Sustum…
Bu sefer gerçekten de sonsuza dek sustum.

Bir daha asla ellerin bu bedene, bu yüze dokunamayacak.
İlerde bu kalp başkasının sevgisiyle dolacak.
Gözlerim sende değil, bir başkasında parlayacak.

Gecelerin karanlığı oturdu rakı masama.
Ne yapıyorsun sen dedi.
Bırak dedi sulu gözlülüğü.
Yeter bu akşamlık ağlama artık dedi.
Kalk git dedim.
Yalnız bırakın beni, yalnız bırakın.

Yalnızlık kapımı çaldı bu gün,
Evde kimse yokmuş gibi yaptım.
Gitti…

Hava almak için kapıya çıktım,
Bir not bırakmıştı yalnızlık;