Mesut Karaboyun Şiiri - Samettin Şenkaya

Mesut Karaboyun

Gencecik bir fidan garip elinde
Jandarma Astsubay canına kıydı
Hem yetim hem öksüz acı içinde
Mesut Astsubay canına kıydı.

Küçük yaşta baba göçtü dünyadan
Yetim kaldı Mesut koptu dünyadan
Çaresiz ukbaya baktı dünyadan
Mesut Astsubay canına kıydı.

On yaşında iken anne de öldü
Mesut yetim idi öksüz de oldu
İki acı birden sararıp soldu
Mesut Astsubay canına kıydı.

Enişte yanına aldı yetimi
Teyzesi bağrına bastı yetimi
Eşler gözü gibi baktı yetimi
Mesut Astsubay canına kıydı.

O konuşkan sosyal cevval biriydi
Vazife denince vatan eriydi
İçi kıpır kıpır sevgi doluydu
Mesut Astsubay canına kıydı.

Duyduğu şeylerden fazla bunaldı
Bitmeyen acıdan rûhu daraldı
Bitmeyecek sandı gözü karardı
Mesut Astsubay canına kıydı.

Mesut cennetimdi dedi enişte
Sırat'ta sigortam dedi enişte
Bende yetim kaldım dedi enişte
Mesut Astsubay canına kıydı.

Yardımın ne zaman ey Yüce Rabbim
Acıdan kederden büküldü kaddim
İşine karışmak olamaz haddim
Mesut Astsubay canına kıydı.

Samettin Şenkaya
( Kul Sami )