Raylar aynı hizada uzayıp giden
Sevenleri bazen ayırıp bazen birleştiren
Her gün bu yolda durmadan gidip gelen
Sevdiğim sana emanet bahtım gibi, kara tren
İzmit garından her sabah kalkar İstanbul a
Saatler durmuş sanki geçmiyor zaman
Güneş doğsa da aydınlanmıyor benim dünyam
Güneşim sen, dünyam sen havam suyum sen,
Sensiz nefes alamam üşür kururum ben
Yıkılmaz sandığım bedenim bükülmez sandığım bileyim
Bir fetih ki çağ açıp çağ kapatıyordu
Türkün gücünü dünyaya duyuruyordu
Bedenleri yürekleri imanla kavrulan
İnanmış yiğitlerdir bunu başaran
Daha yeni basmıştı yirmi bir yaşına
Beyaz bir kefen, iki metrelik bir çukur
İşte, sahip olduğun yegane servet budur
Mal, mülk, şan, şöhret, hepsi geride kaldı
Ömür denen hayal, burada artık sonlandı
Refah içinde yaşanan bir hayat
Ak parti dört seneyi doldurdu milletin hizmetinde
Diyecekler elbette ne yaptılar bu zaman içinde
En düşük memurun maaşında yüzde seksen iyileşme
Kamu işçisinde ise bu iyileşme yüzde elli beşler de
Petrol un varili yüzde yüz beş yükseldi zamanımızda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!