MESUT AYTEKİN HAYATI
Aşk mı
Her akşam batan güneş
Götürüyor yardan beni
Göz yaşımla sulanmış güneş
Selamımı söylermi doğarken üstüne
Bir ayrılık şarabıymış
İçtiğimiz aşk değil bizim
Göz yaşlarımız mutluluktan değil
Dertle sel olmuş aşkımız bizim
Yıldızlar kadar uzaktadır
Mutluluğu sorarsan eğer
Kim uzanıpta tutmuşki
Yakın sandığı aşkı dalından
Ateş çemberinin içindeyim
Sorma kalbim ne halde
Gündüzü unutmuş gece gibi
Derdi mutluluk sanmış kalbim
Dertli çalmış aşıklar kervanı
Sürü sürü almış otağını
Ciğerimi dağlamış benim
Öfkeyle yanan meşalesi
Bir umuttu yanan ışık
Gözlerinde benim için
Artık yaşasam neye yarar
Umudu olmayanın yarını olmaz
Kara bahtım kara yazım
Seni eller aldı ne yapım
Kalmadı hayata tutar dalım
Tutun elimden öksüz başım
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!