Mesut Andık Şiirleri - Şair Mesut Andık

Nerdesin be!
Zamansız çıkardın ya hani biryerlerden
Yok be!
Çıktı çıkacağın yok senin
Sahi be!
Ben çıksam gelsem ansızın

İçimde ki çocuk susar mı sanıyorsun?
Kimi coşkulu kimi ağlamaklı,
Yüreğiyle konuşuyor dokunaklı,
Sözlerinle uyutur
Gözlerinle avuturdun
O çocuk büyüyor içimde

Sessizliği bozan tek şey "cır cır" böcekleri.
Tatlıbir rüzgar esmekte,ay derin uykuda,yıldızlar yine kendi havasında,hayır olsun kulaklarım çınlıyor; gecenin tam ortasında..
Geldin,burda mısın yoksa?

O teknede yalnız SEN olacaksın...
birde en sevdiğin kuşlar
martı zaten müdavimin,
omzuna konacak kırlangıçlar..

Boşver be gönlüm aldırma
Gerçek sandığın çoğu şey aslında toz pembe bir rüya
Kış uykusu de iyisimi sen buna
Üzülme! elbet vardır bir sonu
Ya Rab,gönlüme sağlık ver,aklımı sen koru...

Sınırlarımı zorlama Alimallah çok severim seni
Sen gül,tebessüm et yine bak gözlerime
Bir ricam var elindeyse;
Ne olur daha erken gel, kör karanlık düşlerime...

Martı çığlıkları,deniz buram buram sevda kokmakta,
İstavritler kıpır kıpır,uyan sevdiğim güneş artık doğmakta.

Duydum ki
Kader ağlarını örmüş
Yem etmek istermiş beni
''Acı patlıcanı kırağı çalmaz''
Öğrenemedi gitti serseri...

Siyahı en çok sende sevdim;
Derin,
Sıcak,
Emsalsiz bakan gözlerinde...

Mahsulat_ı derya meyle sunulsa bizim neyimize,
Gönlümüz şen,huzurumuz baki olsun yeterde artar bize.