İsmini söylediler
Canım yandı bilmediler
Nasıl yenilmişim ben sana böyle
Seni tüm yenilgilerimden alman lazım
Şu kalp bana zor yeter
Diğer var olan her şey gibi geliyorsun üstüme
Bir kalp kaç kişiye ait olabilirki..
Kaç kez vazgeçebilir bir insan
Yalan, dolan, aşk, intikam
Belki de hiç olmamalıydı bu insan.
İnsan yalnız kalmalı
Ama hastane köşelerinde değil
Belki bir çift gözde
Belki bir tutam sözde
İnsan yalnız kalmalı
Bu gün üç kişiyle tanıştım
Biraz narin, biraz ince, biraz da hüzünlü
Üç kişiyle konuştum bu gün, tam tamına üç kişiyle
Tek cümle, tek soru, tek bir bahane
Bu gün üç kişi kendime iyi bakmamı istedi benden
Kitaplar mı?
Tüm ağırlıklarımı,
Tüm mutsuzluklarımı
Onlara borçluyum.
Ben çok basit ve sıradan bir insanım
Ölmen gerekiyor evlat, ölmen
Sevilmek için ölmen gerekiyor
Ölmek için ölmen gerekiyor
Ölüm korkunç değil, dik dur
Bazen yaşamak için ölmen gerekiyor
Öyle bi tütmüş burnum
Kokun diyorum kokun
Hiç bir çiçeğe değişmem
Kaç kez geçtim yanından
Kiyafetlerim sen koksun diye
Sen bilemezsin
Sen hiç güzel değilsin
Baktıkça özlem duysam da
Sen hiç güzel değilsin
Baktıkça tekrar, tekrar aşık olsam da
Sen hiç güzel değilsin
Aklımdasın kalbimde yer kalmadı
Ruhumdasın cismimde ten kalmadı
Damarlarımdasın, nefes nefeseyim
Canımda can kalmadı.
Duydum ki beni sormuşsun eski dostlara
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!