Söylediği yahya kemal'in
Sessiz gemi,
işte o benim.
Gidiyorum başımı alıp
Sessiz bir gemi gibi
Sahilsiz bir denizde.
Gitsem sessizce birden bire
Kimselere ayağımı ört demeden
Birden bire yolculuk
Sessizce.
Gösterişsiz, fırtınasız
İçimizde yaşama sevinci
Gözlerimizde pırıltılar…
El eleyiz bugün
Birlikte uçuyoruz
Kendi ufkumuzda.
Akıllı oldukta ne oldu,
Akılsızlığın geçer akça olduğu
Şu garip dünyada!
Aklımı satıyorum...
İşe yaramaz,
Rahat vermez, huzur vermez,
Gül bahçeleri solar
Saksılara kalır çiçekler,
Yapma güller takılır
Yakalara duygusuz
Gülü kim koklar
Bir çift gül koydum
Koynuna senin İstanbul’um
Gönlümden derdiğim.
Bir çift gül koydum
Koynuna senin İstanbul’um
İnsan, kuşa ne kadar benzer?
Benziyor be dostlar!
Çocukluğumda tüy kanatlıydım,
Gençliğimde benim
Çelik kanatlarım vardı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!