Mest Oldum Şiiri - Hacer Öngör

İnsanların en güzeli,
Beni aşkınla yaktın.
Görmüyor birşey gözüm,
Gözlerinde kaldı aklım.
Sen bir şahsın,
Bense bir şaşkın.
Mest oldum,
Bir defa yeşil gözlerinle baktın.

Bir defa güldün,
Ölü kali yaşattın.
Seversin umut edip,
Yürek kapını çaldım.
Canımın canısın,
Derdimin ilacısın.
Bir defa daha gül,
Gülüşüne hayran kaldım.

Başkaları da kalbimi aldı,
Ama sen fena çaldın.
Onlar için değil,
Senin için yollar aştım.
Bir umut veripte,
Çok uzaklara kaçtın.
Bekledim boş yere,
Bir gün dönersin sandım.

1998