Günün kızıl oklarını
duygularıma saplayınca
yıldızları uçurdum
gökyüzünün boşluklarına
karanlık gecelerin ıssız tenhalığı
gözlerimden akıyordu
şehrin en ücra semtlerine
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
sigaramın dumanı kaçınca gözlerine
şehir ağlıyordu
************
Yüreğini kutlarım sayın hocam Sevgilerimle
şairimizin bir gece karanlığında yanmakta olan sigarasının ateşini karanlık gökyüzüne sallaması gibi..
Güzeldi, kutluyorum sayın Hatunoğlu...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta