Mest-i Mağrur Bir Ağrı Şiiri - Nihal Mir ...

Bir ben miyim ayakta,bir ben mi uyumadım
Bir dervişin âhı mı, beni alıp götüren
Derviş âhı duyulur derler ,ben duyamadım
Neydi,sessiz ve harfsiz beni salıp götüren

Neydi...Bir geliş varken tam da üstüme doğru
Kaç sefer hissettiğim mest-i mağrur bir ağrı
Sarmaladığım hâlde garip çileli bağrı
Gecenin kollarından neydi çalıp götüren

Simsiyah bir tanyeri yürüyorken ansızın
Küçük sıska sesleri deriyorken ansızın
Cilvekâr yalnızlığı seriyorken ansızın
Neydi,tâ uzaklara dalıp dalıp götüren

Oysa,önümde yollar, kaldırımlar, taşlar var
Boş bahçeler,kurumuş çeşmeler ,aç kuşlar var
Gözümde telâşlar var, damla damla yaşlar var
Neydi, tâ ötelerden,beni gelip götüren

Esrarlı bir öyküye aciz düştüm ben işte
Bir yere gidiyorum ve gönlüm yürüyüşte
Âşk atına binerken ,sabâ taştım ben işte
Neydi ,dört nala sabah yeli olup götüren

-Âşk atına süvari olan aşık yorulmaz-
Bu gidişle şi'r bile, susmaz,dinmez, durulmaz
Bahta koşup giden "Aşıka Bağdat sorulmaz "
Peki neydi,bu meczûp aklı çelip götüren

-Gülüm mü dersin ölüm mü dersin- ve, vesselâm
Yâni selâm et artık,köz lebinden bir selâm
Yâni ses gelsin,nice selâm ü nice kelâm
Neydi,derviş âhını sırra dolup götüren

...Yâ neydi aşk derdini ,vuslat bilip götüren
...Sonra,ehl-i aşk ile yârdan mânâ getiren
...Zeminden ârşa geçip,bu geceyi bitiren
...Neydi Gülnihâl neydi,uykuları yitiren