Hasan oğlu Memet mektubun var diye bağırdılar,
İçim titredi.
Kâğıdı sarı, kalemi soluk, ağır mı ağır bir umut.
Okumam yok, yazması yok, olsun sevdamız çok.
Sordum, İstanbullu bir çocuk ben okurum diye kükredi,
İzin verirsen bana yazılmış umutlarım gibi.
Ağır ağır başladı okumaya, bende bir kalp ki fırlayacak.
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta