Ben, bana üzülmelerimle meşhur ettim kendimi kendime
Göz önlerindeki otobüs duraklarında…
Göbeğinde bir parkın asılsız düşüncelerle yıldızları seçemezken
Mesken ettim ölümleri beynimdeki hecelerime…
Köprü korkuluklarına tırmanıp gecelerce Düşünmek yerine, seçmeye çalıştım çoğu gece kazıdığım isimleri parmaklıklara…
Gündüzler gecelerden çalarken yıllar için
Ve yıllar içinde sorgulamaktan korktum hep ilk gecemin hıçkırıklarını…
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta