Ben, bana üzülmelerimle meşhur ettim kendimi kendime
Göz önlerindeki otobüs duraklarında…
Göbeğinde bir parkın asılsız düşüncelerle yıldızları seçemezken
Mesken ettim ölümleri beynimdeki hecelerime…
Köprü korkuluklarına tırmanıp gecelerce Düşünmek yerine, seçmeye çalıştım çoğu gece kazıdığım isimleri parmaklıklara…
Gündüzler gecelerden çalarken yıllar için
Ve yıllar içinde sorgulamaktan korktum hep ilk gecemin hıçkırıklarını…
İlkokul önlüğümde bile lekesi kalmamışken gençliğimin
Mezuniyet diplomasına iliştirdiler omuzlarımın ağır yükünü…
(Dirsekleri çürüten sıralardan, dizleri eriten yükseltilere
Elleri kızartan vuruşlardan, yüzleri kızartan gülüşlere)
Ben, bana üzülmelerimden memnunum meyhanecide
Siz, bizim memnuniyetimizden memnun musunuz?
Biz, bana üzülmelerimle meşhuruz
Siz, bize üzülmelerinizle meşru musunuz?
Kayıt Tarihi : 16.11.2015 15:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!