Meşru-müdafaa! Şiiri - Birdal Erdoğmuş

MEŞRU-MÜDAFAA!

KİMSE BİLMEZ KİMSENİN YARASINI-SADECE BİR YARA DAHA EKLENİR BİR YARAYA! ..

Yoksulların yok-sayılan haklarının, meşru müdaafasına...!

Vicdanımın sesini,
kanayan vicdanlara
beste yapmayı
senden öğrendim! ..

içimde ki cam kırıklarından öğrendim
’bir ameliyat izi gibi taşıdığım çocukluğumu...’

kalabalıklara karışan yalnızlığımız! ..
’bir malatya kaysısı gibi unutulmuş dalında...’
tarihe gömülen varoş türkülerimiz
ve taklitlerinden sakınılan,
tartaklanmış masumiyetimiz...

bütün suçlarımızda
her cinayet denkleminde
bizi eleveren ellerimiz...

kalbimin arka sokaklarında,
soluksuz yankısıydın, sesimin! ...
dizginlenemeyen ve asla zapdedilemeyen! ..

ağlasam şimdi bir şiire/
’güllerin bedeninden dikenlerini teker teker koparırsan-
dikenleri kopardığın yerler teker teker kanar! ..
el ele gittiğimiz bir yolda sen gitgide büyürsen,
benim içimde çok beklemiş, çok eski bir yer kanar’

ağlasam şimdi/
amca ’babam olsaydı bana da bayramlık alırdı-’
diyen saçı okşanmamış yetim çocuklara! ..

ve ben ağlasam
hatırlanmak istenmeyen trajedilere
yarını olmayan, Kırık dökük umutlara
üşüyen çocuklara,
ama çocuklar üşümese keşke! ! !

ÜŞÜMESİNLER! ..

ağlasam! ..
şiirlerin enkazında kendini arayan şairlere
ciğerlerine evlat acısı düşen analara

kan dökmeyin ne olur
anaların eşiğine! ..
analar ağlamasın! ..

her türlü yağmanın, talanın
yalanın, sahtekarlığın,
cinayet ve katliamların
kanıksandığı, ülkem’e ağlasam
ağlayabilsem! ..

’dünyanın her tarafında lavları olan yanardağımız’
buz tuttu! ..
bu yüzden hayata dargın şiirlerim...
ve ben öldükten sonra sen oku ağla,
bu şiiri...

ağla! ..

takvimsiz ayrılıklara,
susuşlara, yaralara,
kalabalıklarda boğulmuş yalnızlıklara
kirletilmiş hecelere ağla...
sözün özgürlüğü tutuklandı! ..
sonra ağla çarmığa gerilen şiirlere

eğer ağlamazsan hayatın zulasında yaşamlar tarumar olur! ..

(Birdal ERDOĞMUŞ/2003/ERZURUM)

NOT/Kuşkusuz ki, şairler kenarda, bucakta ne var ise tanığıdır! ..