Meşru Bir Şiir Şiiri - Samet Gölcü

Ne zaman bir muhabbet meclisinde adın geçse,

O meclise el koyasım gelir.

Bir garip olurum ben, bana bir senler olur.

Balyozlar, çekiçler, muhtıralar mı dersin

Elimde evrenin fırçası, aklımda da bir nü resim ki;

Sorma gitsin.

Nihayetinde hem meclis, hem de sen benimsin.

Artık adın da, gözlerinin rengi de benden sorulur.

Darbeleri sevmediğini biliyorum.

Ama üzülme, senin için yaptıklarım meşrudur!