Mesneviden Okur Şiiri - Bedrettin Keleşt ...

MESNEVİ’DEN OKUR, NEYDEN ÇALARIZ!
“Taht şehri, baht şehri, gönül şehrine
Akan nehir içinde Karakoçan! ..
Gökte yıldız, ışık seli mihrine,
O mihre sancaktır, kucak açan! ..
Bu yurtta, Mevlana sorula dursun! ..

Yüreğini verir, Anadolu’ya
Ki, coğrafya şefkat, vatan soluya
Moğol, Haçlı gibi kopan doluya
Neyden ses verir; kandan yoğrula dursun! .

Sultan Bahaeddin Veled atası
Okçularsa, canlara can katası
Yurt olur gönüllere han kıtası
Üç yıl mahreminde aşkla gıdası
Çilesi dertlere sarıla dursun! ..

Mevlana’dır, vatanın aşk tapusu
Şems ile açılır gönül kapısı
Anadolu insanının yapısı
Özünde pişmeye varıla dursun! .

Bu yürek, kin ile dayanmaz zora! ..
İfrat, tefrika, şirk silinmez kara
Şiddet kirdir, pastır, kapanmaz yara! ..
Yaramız, acımız savrula dursun! ..

Mesneviden okur, neyden çalarız
Aşk ile mey ile Hây’dan dolarız! ..
Can çıkar huydan, bedenden solarız! ..
Gül yağı çıramız yakıla dursun,
Ecel şerbetimiz içile dursun… “