725
-
İncilde yazılıydı o önder peygamber,
Mustafanın adı.
İyilikleri,güzellikleri,
Tüm özellikleri.
Yemesi içmesi orucu.
Hatta gazası.
Rastlasa bir hırıstiyan Ahmet adına,
730
-
Onu öper yüz sürerdi.
Çünkü İsa onlara:
Ey İsrailoğulları!
Ben Allahın elçisiyim.
Doğrularım Tevratı.
Benden sonra ve son olarak,
Gelecek o ulu peygamberi.
Müjdelerim size, o bulunmaz tadı.
Ahmettir onun adı.
Demişti.
735
-
Ama bir başka topluluk vezire kanmıştı
Aşağılıyordu Ahmet adını.
Onlar,
Ne doğru yola girdiler ne düzeldiler.
Aşağılık ve hor bir hale geldiler.
Hain vezirin kara kitapları
Yollamıştı onlara cinini.
Bozmuştu o güzelim İsa dinini.
Ahmet adı o zaman da kutsaldı.
İseviler ona inandı
Onun ateşiyle yandı.
Adı bile böyle bir ateş ise Ahmedin
Varın zatını siz düşünün
Hz. Muhammedin...
İzmir 2008
Not: Bu bir şiir değildir.Mevlananın düşünce dünyasında bir gezintidir.Dünyanın anladığı ama bizim anlamadığımız Mevlanayı biraz olsun anlaşılır kılma çabasıdır.Saygılarımla.
İsmail Uysal Özden ÖzgürKayıt Tarihi : 6.1.2008 20:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hörmet ve taktirlerimle
Tebrik ve saygılarımla
nurcan usta
TÜM YORUMLAR (3)