Yahudi padişahı kızdı.Dedi ki:
Ey dünyayı yakan ateş!
Huyun suyun mu değişti?
825
Neden yakmıyorsun?
Talih bize güldü de
Sende azim mi kalmadı.
Ey ateş!
Sen ki kendine tapanı bile yakarsın.
Sana tapmayan bir çocuğu,
Attım ta yüreğine.
Yaksana,daha ne bakarsın.
Sabrın yoktu hiç,sabırlı mı oldun.
Yoksa gücün mü kalmadı.
Seni dağ kadar odunla yaktım.
Yoksa bu bir göz boyama mı?
Yoksa aklımızı mı bağladın.
830
Ateş dile geldi.
Dedi ki:
Ey putatapar padişah!
Gel içeri de hararetimi gör.
Ne huyum değişti ne suyum.
Ben Allahın kuluyum.
İzin gelirse Yakar yakar eserim.
Allahın kılıcı olur keserim.
Okşasan türkmen köpeğini
Başını dostça kaldırır.
Hele çadırın yanından bir yabancı geçsin,
Aslan olur saldırır.
Kullukta köpekten aşağı değilim.
Dirilikte de Allah bir Türkten aşağı değildir.
835
Yakıp üzersem sultanımın emridir.
Sıcağımdan sevinirse bir fakir
Sultanımın emridir Üzüntün üzmesin seni,tövbe et.
Bir nida gelir de yaradandan,
Üzüntün oluverir rahmet.
Ayağım bağlı,köleyim deme ne olur,
Bir nida gelir de yaradandan,
Prangaların özgürlük olur
Ateş Hakkın huzurunda ayaktadır.
Kıvranır durur.
Çünkü yürek Haktadır.
840
Tur oldu bakıp ta Musaya,nur.
Bir sufi oldu tertemiz.
Şaşırma ey kul,herşey apaçık.
Musanın kendisi de
Değil miydi balçık? ...
İzmir 2008
İsmail Uysal Özden ÖzgürKayıt Tarihi : 16.1.2008 09:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yürekten kutluyorum, saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (5)