Mesnevi Hikâyeleri Leyla’nın Cevabı

Mesnevide padişahın biri,
Merak etmiş Leyla denen sevgiliyi.
Demiş “görelim Mecnun delirmiş neyine.
Neden Mecnun (cinlenmiş, delirmiş) ,
Dedirtmiş kendine”.

Gelmiş huzuruna Leyla.
Bakmış sıska mı sıska,
Koyu mu koyu, kapkara.
Padişah peri kızı beklerken,
Afallamış ve demiş,
“Mecnun senin neyini sevmiş,
Hiç de güzel değilsin”.
Leyla demiş, ”Padişahım sus,
Sen Mecnun değilsin ki,
Onun gözüyle görebilesin”.

Ben Leyla’yım, içimdedir, ışığım, ayım,
Leyla leyl geceden gelir.
Aşığın dünyasını geceye çeviren,
Karartan demektir.

Işığımı görmek için her aşık,
Çile karanlığında dolanır, yanar.
Çile çöllerinde seslenir bana,
Deli deli nerdesin Yar!
Mecnun aşık, Leyla maşuk.
Yani aşık olunan.
Mecnun bülbül, Leyla gül.
Bunların hepsi benzetme.
Ne mecnun var ne Leyla.
Ne bülbül ne gül.

Yarattığı ruh arar durur Allah’ını.
Kavuşmak için geçmeli çile karanlığını.
Gerçek Leyla ve Mecnun, kadın, erkek değil.
Leyla ve Mecnun sembol böyle bil.

Leyla; nefis terbiyesi ile imtihan ile,
Biz aşık kullarının hayatını geceye çeviren.
Sabırlı kullarına çile çöllerinde el veren.
Yüce Yaradandır. O dur, bizleri sabırla bekleyen.

Mecnun olmak lazım,
Allah’ın cemalini, güzelliğini görmek için.
Mecnun gibi yanmak lazım, için için.

Saygılar ve Sevgiler.
26.09.2014
Fatih Lütfü aydın.

Hikmetler.
• Hor gözle baktığı yerdeki hikmeti, yüce Allah’ın (c.c.) hangi sıfatının orada tecelli ettiğini göremez. Onu görebilmek için nûr-ı ilâhî ile bakmak, saf bir gönülle, sağlam bir imana sahip olmak lazımdır.
• Bilip bilmediğimiz her şeye karışmak kötü bir huydur. İnsanı zor durumlara düşürerek mahcup edebilir.

Mesnevi’de Geçen Bütün Hikâyeler ve Hikmetler. Sh. 29 Mehmet Zeren BİLGE KÜLTÜR SANAT.

Padişah ile Leylâ
Mecnûn'u aşkından deli divane eden kızı, devrin padişahı merak
etti. Adamlarına, onu görmek istediğini, bulup huzuruna
getirmelerini emretti.
Adamları Leylâ'yı bulup huzuruna getirdiler. Padişah, Leylâ'yı
dünyanın en güzel ve çekici kızlarından biridir diye tahayyül
ediyordu. Karşısında esmer tenli ve zayıf çöl kızını gören
padişah şaşırdı, hayretler içinde, ''Mecnûn'u deli eden,
perişan olup çöllere düşmesine sebep olan Leylâ sen misin? Çok
güzel de değilsin. Halbuki senden çok daha güzel olan, nice
kızlar var'' dedi.
Leylâ hemen padişaha cevap verdi:
''Padişahım, susunuz! Çünkü Mecnûn değilsin. Güzelliğimi
görebilmen için Mecnûn'un gözüyle bakmalısın. Ben Mecnûn'un
bakışlarında güzelim.''

Mecnûn'un kendini Leylâ ile sınırladığı gibi, bütün
gayesini dünyaya ve dünyalık arzulara yönlendirenler, mânevî
ve ruhanî âlemin güzelliklerinden habersiz yaşarlar.
Ahmet Kasım Fidan

http://www.dervisler.net/kissalar-ve-menkibeler/mesnevi'de-gecen-hikayeler/msg89251/#msg89251

Halifenin Leylâ’yı görmesi
Halife, Leylâ’ya dedi ki:”Sen o musun ki Mecnun, senin askından perisan oldu ve kendini kaybetti.
Sen baska güzellerden güzel degilsin. ” Leyla, “Sus, çünkü sen Mecnun degilsin” diye cevap verdi.
Uyanık olan daha ziyade uykudadır. Onun uyanıklıgı uykusundan beterdir.
410. Canımız Hak ile uyanık olmazsa uyanıklık, bizim için iki dag arasındaki bogaz ve geçit gibidir.
Canın; her gün hayalin tekmesini yemeden, ziyandan, faydadan, elden çıkarma, kaybetme korkusundan.
Ne temizligi kalır, letâfeti, ne kuvveti, ne de göklere çıkacak yolu!
Uyumus ona derler ki o, her hayalden ümitlenir, onunla konusur;
Uykuda Seytan’ı Hûri gibi görür, sonra sehvetle Seytan’a erlik suyu döker.
415. Nesil tohumunu çoraga dökünce uyanır, kendine gelir, hayalde ondan kaçar.
O rüyadan elde ettigi bas agrısı, sersemlik beden pisligidir. Ah, o zâhirde görünen, hakikatte görünmeyen, aslı
olmayan hayalden!
Kus havadadır, gölgesi yerde kus gibi uçar görünür.
Ahmagın biri, o gölgeyi avlamaya kalkısır, takati kalmayıncaya kadar kosar.
O gölgenin havadaki kusun aksi oldugundan; o gölgenin aslının nerde bulundugundan haberi yok!
420. Gölgeye dogru ok atar. Bu arastırma yüzünden okluk bombos kalır.
Ömrünün oklugu bosaldı. Ömür gitti; gölge avı ardında kosmada yandı eridi!
Bir kisinin dadısı, Allah gölgesi olursa onu gölgeden ve hayalden kurtarır.
Allah’ya kul olan, Allah gölgesidir. O bu âlemden ölmüs, Allah ile dirilmistir.
Fırsatı kaçırmadan ve süphe etmeksizin onun etegine sarıl ki âhir zamanın sonundaki fitnelerden kurtulasın.
425. Allah gölgeyi nasıl uzattı (âyeti) evliyanın naksidir. Çünkü velî, Allah günesi nurunun delilidir.
Bu yolda bu delil olmaksızın yürüme, Halil gibi “Ben batanları sevmem ” de!
Yürü, gölgeden bir günes bul. Sah Sems-i Tebrîzî’nin etegine yapıs!
Bu dügün ve gelinin bulundugu yerin yolunu bilmezsen Hak ziyası Hüsameddin’den sor!
Haset, yolda gırtlagına sarılırsa... bil ki _blis’in tugyanı hasettedir.
430. Çünkü o, haset yüzünden Âdem’den arlanır... Kutlulukla haset yüzünden savasır.
Yolda bundan daha güç geçit yoktur. Ne kutludur o kisi ki yoldası, haset degildir.
Bu beden, haset evi olagelmistir. Soy sop hasetten bulasık bir hale düser.
Ten haset evidir ama Allah, o teni tertemiz etmis, arıtmıstır.
“Evimi temizleyin” “âyeti” beden temizligini bildirir. Bedenin tılsımı topraga mensupsa da hakikatte nur
definesidir.
435. Sen (hakikatte) teni olmayana hile ve haset edersen o hasetten gönül kararır.
Allah erlerinin ayakları altına toprak ol! ,bizim gibi sen de hasedin basına toprak at!

Alıntı: http://semazen.net/download_detail.php? id=6
Mesnevi-i Şerif Cilt I