Mesnevi. 8 : Çiçekler Şiiri - Erdal Ceyhan

Çevrene bak güller,karanfiller mavi beyaz çiçekler
Allahın insandan hala umudunu kesmediğini söyler.

Çiçekler rengarenk alacalı renkler bulup donanmış
Hepsine başka biçim vermiş güzel bir adla anmış.

Şöyle doğaya bak, her yer tertemiz,onu kirleten biziz
Ne başkalarını beğenir, ne de kendimizi temizleriz.

Çeşitli dertler var, insan her çiçekten bir umut arar
Doktorlar bilmese bile, her çiçeği çok iyi tanır arılar.

Doğayı izle, anlamaya çalış, onun dilini bil yeter
İnsan acısız değil ama, çiçekler ağlar benden beter.

Gözünü kaldırmazsan onları göremezsin sen körsün
Fakat onlar seni izlerler, bırak kader ağlarını örsün.

Çiçekler demet demet, her güzel seçilmiş bir buket
Takdir etmeyi bilmezsin, bari gözünü aç bir selam et.

Renk renk çeşitleri var, yasemen, zambak, menekşe
Bırak bahçeni süslesin,biraz emek,sonra çokca neşe.

Her çiçeğin adı var , kalbinde saklı gizli bir ahı var
Çiçekler toprağın feryadıdır, onları bol sevgi sular.

Ey Dai park bahçe dolaştın, her çiçekten bal aldın
Bahçıvanlar içinde çiçekten anlamada nam saldın.