Mesnevi Şiiri - Muammer Oytan

Mesnevî, asırlar boyu çağlayıp coşan ,
İnsanlığa ışık-umut olmaya koşan,
Yedi asırdır zamandan öte yelken açan,
Sonsuzluk için aşk senfonisidir Mesnevî…

Yirmi beş bin beyit, ruhumuzu yur-yıkar,
Tanrı’ya münacâtı Arş-ı Âlâya çıkar,
Rab aşkı insan kalbine ılım ılım akar,
Tüm zamanlara aşk çağrısıdır Mesnevî…

İnsanlığı Hak’kın birliğine çağırır,
“Yine gel yine gel!” diye hep haykırır,
İnsanla sevgiyi maya maya yoğurur,
Varlık yokluk potası, teknesidir Mesnevî…

Tüm ruhuyla sevgiyi Tanrı’ya veriştir,
İmbikten geçen bir seziş, değerlendiriştir,
Ruhu yücelten, kurtaran Sırat’tan geçiştir,
Tüm âlemlere önder-kılavuzdur Mesnevî…

İyi, güzel, doğru: ruhun has içecekleri,
Beyitlerde salkım saçak müjde çiçekleri,
Şeb-i Aruz olan ölümün gerçekleri,
Zamana sığmayan san’at gücü Mesnevî…

Gerçeği daim arayıp bulma yoludur,
Din kurallarının yedi-veren gülüdür,
Kalbin-gönlün-ruhun-aşkın güçlü dilidir,
Derin seziş, dile geliş, söyleyiştir Mesnevî…

Gerçek aşkla dopdolu, şiir kesilen haldir,
Hitap ettiği doğrudan ol Celle Celâl’dir ,
Gönül diliyle söylenen nurdan arzuhâldir,
Sınırsız-derin aşk serenadıdır Mesnevî…

Muammer OYTAN’ın kalbine ince akıştır,
İnançlı gönlünde aşk ateşiyle nakıştır,
Hayatına yaşam sevgisi veren bakıştır, Mevlâna’dan,derin aşk ürünüdür Mesnevî…