Sen bir uzak kara bulutsun özge gam sürensin
Tepelerde gezensin sineye pareler çekensin.
Beni yerlerde aramayın, mutlak göklerdeyim
Göklerde değilse bile ariflerin gönlündeyim.
Ellerimizi uzattık gökte dolaşan bir beyaz ağdın
Bulut bulut oldun yere yağmur yağmur yağdın
Niye rengin sanki pembe değil de beyazdır
Seni içimizden ne kadar övsek yine de azdır.
Bulut musun, su musun, yağmur musun
Seni tepelerde kovalasam beni bulur musun
Bir bulutsun,takılsam peşine beni de alır mısın
Yoksa gerçek değil sen de bir büyük sır mısın
Nereden gelip, nereye gidersin üzüntülü müsün
Yoksa sen de benim gibi anadan öksüz müsün
Farkında mısın tepemizde biçim biçim gezersin
Yârin kaşlarına benzersin, yada güneşi ezersin.
Bir bulutsun sen, özgürsün, suyun bol, gürsün
Dilerim özgürlüğün böyle kıyamete kadar sürsün.
Sen Dai’ye bakma, ebedî gölgeye muhtacım
Bir buluta tutsağım, özgürlüğe ezelden açım.
Kayıt Tarihi : 10.11.2010 18:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!