Öğretmenin emeği,
Göz nurudur kendileri,
Hakkı ödenmez ki öğretmenin,
Ne yapsak ki karşılığı emeğinin.
Okumuş, gelmiş öğretmenliğe,
Bizlere bir şey öğretmeye.
Kutsal bir meslek söyleniyorsa,
Bu makam öğretmenliğe.
.
Öğretmensiz bir toplum,
Ne yazık ki var daha,
Maalesef öğretmen,
Gidemiyor oralara.
Kurşun değil kalem,
İstiyor cümle âlem.
Okul değil ortamları,
İnsanların öldüğü savaş alanı.
Konu öğretmenlik ama
Değil her öğretmen aynı,
Severim iyi insanları,
Her öğretmen birbirinden farklı,
Kimi öğretmen sırdaş,
Kimi öğretmen arkadaş,
Kısaca öğretmenlik mesleği,
Bütün mesleklerin incisi.
Her yerde bilgi olsun,
Dünya başarıyla dolsun.
Bilgisiz bir insan kalmasın,
Cahillikler azalsın.
O makama erişil mi insan?
Kim istemez ki öğretmenliği candan.
Yüreğimden bunlar geliyor,
Sevinçle vicdanım rahatlıyor.
Öğretmenin değeri biliniyor mu ki?
Bu cevap baştan belli,
Elimizden bir şey gelmiyor,
Mesleklerin incisinin değeri bilinmiyor.
Yazılarla belirginleştirilmeyen,
Yazıya dökülmeyen,
Şiir yazsam, sonsuz kelime içimden gelen,
Yazıya dökülmeyen.
Babam gibi değerli,
Annem gibi kıymetli,
Bilgi kaynağı gibi,
Yüreğimin incisi.
Kayıt Tarihi : 6.11.2008 17:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Öğretmenlerin değerinin anlaşılmasını istiyorum...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!