Meskenim gurbet elde
Her gün yanıp kül oldum
Haddelerden çekilip
Bir incecik tel oldum
Gönlüm darda kaldıkça
Gözüm ufka daldıkça
Dosta selâm saldıkça
Hazîn esen yel oldum
Bazen dilim dolaşır
Bazen aklım karışır
Bazen çilem yarışır
Şaşkın gezen del oldum
Kimi günler ağlarım
Kimi günler çağlarım
Bağrım yanar dağlarım
Taşkın akan sel oldum
Çiçeklerin alıydım
Peteklerin balıydım
Pembe bahar dalıydım
Boynu bükük gül oldum
Yolculara yoldaşım
Dertlilere sırdaşım
Gariplere kardaşım
Kervan geçmez yol oldum
Akardım gürül gürül
Ve billûr pırıl pırıl
Şakırdım cıvıl cıvıl
Şimdi artık çöl oldum
Kar yağarken saçlara
Kır düşerken uçlara
Sam vururken taçlara
Geçmez akçe pul oldum.
Kayıt Tarihi : 7.12.2019 13:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cemalettin Turan](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/12/07/meskenim-gurbet-elde.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!