Mesken Şiiri - Can Bayraktar

Sürgün edilmiş gibiyim,
Uçsuz bucaksız bir yere,
Kalbim kayıtsız artık olan bitene,
Gönlüme inmiş sanki bir perde.

Sahnenin hangi tarafındayım?
Önüm arkam sağım solum kapalı.
Güneşe boyun eğiyor göz kapaklarım,
Ağladığım belli olmuyor.

Asi bir ruh esir alıyor beni,
Sürükleniyorum oradan oraya.
Çınlıyor kulaklarımda sesi,
Yorgunluğu yediremiyorum gururuma.

Bu yolculuk hiç bitmeyecek gibi,
Geçiyor trenimiz uçurumun üstünden.
Korkunun yok ecele faydası,
Tutmuşuz pencereleri kendimize mesken.