Meşk Akit Şiiri - Nebi Ünler

…..
Çamuruna karışan şu bir damla gözyaşım
O martılar şehrinde, vuslatlanır mı Gediz?
Çoktan un ufak oldu, hasretten sabır taşım,
Islatır mı tenini, ruhumla coşan deniz?
…..
Muratdağı, Mızraklı karı buzu erirken,
Karışıyor suyuna, terim, yorgun nefesim…
Karakütük-Yorkun’da fidanlar yeşerirken,
Yüreğimi buruyor, iç göstermez kafesim…
…..
Onbir tavuk, üç ördek, tek erkek kaz sermayem,
Dört gündür firardadır, köpeğe küsen kedim…
Kimyasala karşıyım, buğday arpa karma yem,
Ürkek sincap, beş karga desinler; “Şükür yedim…”
…..
Naz mı be Samanyolu, kaş çatıp, dudak büküş,
Sular ile uyanıp, Yaradan yad-ı vakit…
Leyla değil Mevla’ya, boyun büküp, diz çöküş,
Babamın yadigarı, “Benden bana…” meşk, akit.
…..
Yılgın Yağmur ahvalin? Meyveler düşlüyorum,
Fideler dikiyorum, helalinden ant olsun…
Gök de mumlar sönerken, kelamım hiçliyorum,
Kuşları duyuyorum, duyurana hamdolsun…
…..
Karakütük-Yorkkun Aşiyan, 22.06.24 – 23.59 Y.Y.