Mesimlerden Kederdeyim

Kim bilir şu an hangi hayallerdesin
Hangi hayatı temaşa etmektesin
O gülüşünle hangi karanlığı aydınlatmaktasın
Ama ben mevsimlerden kederi yaşamaktayım…

Kim bilir kurduğun dünyanın sahilinde
Güneşin doğuşunun seyrinde
Martılar eşliğinde aksamı karşılıyorsun
Ama ben zifiri karanlık bir kederi…

Ağaçlar kuş gibi gülüyor
Sen açınca gözlerini
Yeşil dünyanda delikanlı yârinle
Ama ben mevsimlerden kederdeyim…

Sahra çeşmesi başında bir güzelsin
Güzeller içinde bir inci tanesisin
Bir ressamın sanatının süsüsün
Ama ben mevsimlerden kederdeyim…

Sen dillerde dolanan sevda hecesi
Sen gözlerimde rüya bahçesi
Sen şairin şiir bohçası
Ama ben mevsimlerden kederdeyim…

Ercan KARABULUT