Mesih Ve Şölen Şiiri - Mustafa Onur

Kule: İn,
Ve yerdekilerin üstünde dur.

Sana çorap örecek anneler,
İçinde güttüğün koyunların terlemiş yünü.
Biraz zorlansan da yaşamak için,
Kadın saçından ve tuğla tozundan,
Seyretmeyi yeğleyeceksin durulmak için.

Prag'da bir çocuğu unutup,
Mağrip'tekini besleme.
Unutma ki sana çorap örenler 'anneydi'.
Anneleri kendine düşman etme.
Severken insan ol ama,
Korurken, yanımızdan gittiğini bilsinler.
Küsme.
Küsersen; aynalara - kitaplara ve silahlara küs.
Uluorta küsüpte,
İnsanlığın denizini kirletme.

Çıplaksın ve üşüyeceksin.
İncirden - Söğütten ve Çam'dan vazgeç.
Cezayirli çocuklardan öğren,
Çıplak ayakla dolaşıp yağmurun şarkısını.
Çıplaksın.
İnerken nasılsan, dönerken öyle kalmayı başarmalısın.
Çünkü tendir 'insanken' korunabildiğin.
Beyazında siyah olduğunu ten'deyken anlayacaksın.
Küfür, en masum serzeniştir.
Bunu isyansız yaptığın zaman
Kalabalıklara karışacaksın.

İn,
Ve ürkütme üstündekileri.
Nilüferi ve salyangozu mesela.
İskarpinde giyeceksin bayramlık heyecanla,
Kurdelaya da yılgınlıkla bakacaksın.
İklimler değişecek adım attığın coğrafyalarda,
Kusursuz bir inşaatın son katındasın.
Aşağıya bakarken gözlerini kısma.
Yukarıdan bakınca sende öyle küçük kalacaksın.

Şimdi İn.
Kolundan tutup dansa kaldır Zencileri.
Ve onlara de ki:
'Tanrı hepinizi çok seviyor,
Dağılmamanız için gönderdi bu zincirleri'