Meşgullerle Meşk Şiiri - İlker Mete Uysal

Meşguliyeti bitmeyen bir dünya burası,
Her ertelemede aslı, yerden biter nicesi.
Eksilmez verilen sözlere karşılık sınaması,
Uğraşıp giderken sen, vurur ölümün sillesi.

Son nefeste aralanır perde, göremediklerini görürsün,
Faniyi yaşarken farazi, bilemediklerini bilirsin.
Ertelediğin tek gerçek kavramı kavrarsın,
Dünya çıkmaz aklından, yapmak istediklerine yanarsın.

Hakir gördün hazineyi, güldün, yedin, içtin,
Hakim olamadın haksızlıkta, Hakk’dan bekledin.
Halbuki hakikinin imtihanından geçtin,
Hakikaten harpten nefsine eli mahkûm yittin.

Boşa tükettin nefesi, nefsi hoşlamaya kandın,
Yıllar sonrasına plan yapıp kesin varsaydın.
Bir an içinde yitip gittin, ahir için ne yaptın?
Uğruna dünyanı harcadığın meşguliyetler,
Ahirin için ne yaptı?

Meşk ile meşgul ol ki çektiğine değsin zahmet,
Zahir hali farazi bilmez isen pişmemişsin farz et.
Dayanır mı cehennem ateşinde dövülmüş gürze et,
O gürzü hak etmemek adına zamanı ahire sarf et.

24.03.2021 Çarşamba