Meşgul Numara Şiiri - Faruk Yılmazer

Bulurum sanıyordum,
sonu hep hüsranla biten arayışlarda beni.
Aydınlıkta, gecede.
Kelimede, hecede.
Anadilde, lehçede.
Buluşulmazdım.

Kavuşurum sanıyordum,
büyük mesafeler aşınca bana.
Şehirde, kasabada.
Sıcakta, fırtınada.
Burada, şurada, orada…
Kavuşulmazdım.

Anlatırım sanıyordum.
Kifayet aramadan dil üzmeyen söz bende.
Kulağında-gözünde,
yokuşunda-düzünde,
Yerde ve gökyüzünde,
Konuşulmazdım.

Saklanmış benden gerçek.
Anlayamazdım.
Utanırdım nefsimden,
Ağlamazdım.
Nasip etmese sonuca,
Bağlayamazdım.

Dizebildin mi taşları,
harcını katıp da ördün mü?
Kendini tuşlayınca çalan,
Tek telefon gördün mü?