Meşgul Şiiri - Erdem Gümüş 2

MEŞGUL

"İstikbâl göklerde" demişti deha,
Mucit aya,marsa,varmakla meşgul.
Cahil masal ile, hayalde daha,
Semâya merdiven, kurmakla meşgul.

İlim bilim fenden, habersiz hoca,
Hep biat bekliyor, hanımdan koca,
Gölgesi güneşte, uzayan cüce,
Kendini devasa, görmekle meşgul.

Sakın yobaz deme, kara cahile,
Atar iftirayı, binbir ah ile,
Seni taca iter, kendi dahile,
İşi yalan fetva, vermekle meşgul.

Muskam şifa deyip, cinli deliye
Çaputlar bağlatır, kara çalıya,
Düşünde binerek, uçan halıya
Nirvanaya kadar, ermekle meşgul

Kur'anı Kerim'den, sorsan meâli,
İndirmez duvardan, dilbilmez veli
Cehennem harıyla, korkutup kulu,
Parsel parsel cennet, dermekle meşgul.

Onikiye indi, evlilik yaşı,
Alıyor gerdeğe, küçücük eşi
Kız erkek farketmez, helalmiş peşi,
Sabiye döşeği, sermekle meşgul.

Türlü cemaatler, tek ümmet kullar,
Önce birbirini, korur ve kollar
Çıkar çatışınca, ayrılır yollar
Ortağa karayı, sürmekle meşgul

At izi it izi, iyce karıştı,
Millet kutplaşıp, kinle yarıştı,
Bu nasıl bir sulhdu, nasıl barıştı?
Dostlar defterimi, dürmekle meşgul

Dindarım sanıyor, oysa dinidar,
Dinime kurban ol, be hey zihni dar
Sürç-i lisan değil, epey manidar,
Dinin direğini, kırmakla meşgul.

Hayatın yasası, yaşarken din di
"Oku" diyen ayet, diriye indi,
Ölü nasıl okur, salına bindi?
Ebedi mekana girmekle meşgul.

Kul Figani hali, vaziyet budur.
Kudur insanoğlu, salya saç kudur,
Bilesin yaratan, herşeye kadir,
Mahşeri mizânda, sormakla meşgul.

Kul Figani (Erdem GÜMÜŞ)
09.12.2017 İZMİR