ben anlarım benden gayrı yananı
meşeye benzetmem sapı samanı
içimde var iken közün amanı
teneffüs edemem kara dumanı
canıma canlarım çarmıh geriyor
gurbet elde hasret yürek deliyor
dostun gözü yaşlı düşman gülüyor
her gün bölük bölük dertler geliyor
bir katran kazanı kaynıyor dünya
kabuslarla dolu korkunç bir rüya
mazlumu düşürmüş ah ile vaya
zalime muhabbet bilmem ki niye
kölecioğlu söyler sesi duyulmaz
nefse uyan gönül yolun bulamaz
ne yapsan da boşa artık anlamaz
nasihat kar etmez sözü dinlemez
Ahmet kölecioğlu 15-12-2005
Kayıt Tarihi : 21.3.2023 09:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!