Mesele Yok Şiiri - Mehmet Nacar

MESELE YOK

Varsa yeni bir sevgili,
Umutluysan mesele yok.
Ellerini yakıp eli,
Sen mutluysan mesele yok.

Elini salla ellisi,
Parmağı salla tellisi,
Yoldaysa eli güllüsü,
Sen mutluysan mesele yok.

Beni hiç takma kafana,
Devam et zevk-ü sefana,
Talip değilim affına,
Sen mutluysan mesele yok.

Say ki, beni tanımadın,
Mazimdeki anım adın.
Ey vefasız zalim kadın,
Sen mutluysan mesele yok.

Hüzün dağı sıra sıra,
İster unut, ister ara.
Düşünmeden kara kara,
Sen mutluysan mesele yok.

Hasretin gönlüme aşı,
Bağrıma basarım taşı.
Kahpelik feleğin işi,
Sen mutluysan mesele yok.

Cennetin var, boş ver çölü,
Bugünkü sağ, dünkü ölü.
Ey ‘’ruhumun ince gülü’’,
Sen mutluysan mesele yok.

Çölden geldim çöle döndüm,
Sarayın boş, tahttan indim.
Sevdamızda mağdur bendim.
Sen mutluysan mesele yok.

Nisanda kurur ışkınım,
Ne dargınım ne şaşkınım,
Bu dertlere alışkınım,
Sen mutluysan mesele yok.

Sende Musa’nın Asası,
Bende meyhane masası.
Uzun sözün hülasası,
Sen mutluysan mesele yok.

Mehmet NACAR.