Can kırıkları azalmıyordu da günden güne çoğalıyordu
Anlatmaktan yorulduğu kadar yorulmamıştı anlamayan anlamamaktan...
Verilen onur mücadelesi duyarsızlıkla nitelendirilmiş
Güvensizliğin neden olduğu uzak kalma eylemi sorumsuzlukla tanımlanmıştı..
Oysa ne mücadeleler vermişti ürkek seven bu yürek bir zamanlar..
Çözümsüzlüğün verdiği suskunluğa boyun eğmek zorunda kalmıştı..
Verilen sözlerin gerçek dışı olduğu ile yüzleşmenin soğukluğu..
Sadece bedenini değil , duygularını , inancını ve umudunu da dondurmuştu...
Maddesel ihtiyaçların ötesinde manevi duyguların açlığında ,
Her gün sıcacık bir bakış , huzur verici bir dokunuş , anlam bulan sözler hayaliyle
Güçlü zannettiği mücadeleci kalbini yora yora yaşadığının farkında değildi,
Her şeyi yaparsam sevilirim zannediyordu..
İyi olmak , güzel olmak , başarılı olmak , inançlı olmak gibi öğretiler
Sevmeye neden olan özellikler değilmiş , acı öğrendi..
Hep sorun bulduğu sonuçların , aslında gözüktüğü gibi olmadığını tarifsiz öğrendi.
Kınamadı çoğu zaman ama ben olsam şöyle yapardım diyerek
Kurtarılabilir zannettiği her şeyi tüm inancıyla ve gücüyle yaptı da
Kaybettiğinde anladı meselenin kendisi olmadığını...
Mesele sen değilsin seviyorsan birini yürekten..
Ya sevgine karşılık olmayan bir kalp vardır
Ya da sevgiye teslim olmayan bir kişilik...
Özlem DönmezKayıt Tarihi : 31.7.2025 15:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Eksik kalmış , yeni tamamlanmış bir deneme..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!