MESELA diyorum kendime bazen
bu şehirde deniz olmasa
martıları da sürgün etseler uzak diyarlara
martı diye bir kuş olmasa hatta
güneşte her sabah doğmasa
bir de bahar gelmese bu şehre
bahar diye bir mevsim hiç olmasa
hiç açmasa çiçekler
açanlar ise sen gibi kokmasa
kahve sıcak çay kırmızı
bulutlar da beyaz olmasa
sana yazdığım şiirler hatırlatmasa seni bana
seni bana hiçbir şey hatırlatmasa
o zaman mümkün olur muydu acaba
seni unutabilmem, unutur muydum seni bilmem
zannetmiyorum ama diyorum ya işte MESELA...
Kayıt Tarihi : 2.11.2015 17:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bülent Güler](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/11/02/mesela-siiri-1.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!