Mesela diyorum...
Mesela sevmeyeceksin...
Kim daha çok sever diye düşünmeyeceksin
Zaten yorgun olursun, bitmiş olursun muhtemelen
Üzüleceksin... hem de haddinden çok üzüleceksin
Ama dedim sana... Sevmeyeceksin.
Tamam! Bitti! Unuttum derken...
Tekrar göreceksin.
Herkes gibi sandığının, aslında her şeyin olduğunu göreceksin.
Belki karşı karşıya geleceksin, selam vereceksin
Belki de susup, saatlerce gözlerini dillendireceksin
Biraz garip olacak ama; darbe yedikçe dik durmayı öğreneceksin...
Mecburen...
Mecburen gülmeyi öğreneceksin
Sanki ilk kez gibi, hiç gülmemiş gibi güleceksin!
Görenler diyecek '' ne güzel ''
Senin yüreğin '' bir o kadar beter.''
Çok zor olacak ama, deneyeceksin
Cesaretini belki de ilk kez '' bu kadar içten hissedeceksin.''
Olsun demeyeceksin...
Sen zaten olanlar yüzünden bu halde değil misin?
Ne var halimde deme sakın
Öncesini bildiğin için sen de '' kabullenmeyeceksin... ''
Ama olsun... Öğreneceksin.
Yaşanmamış sayacaksın
O günü, o anı silip atacaksın.
Beynin kontrolünde olmayacak zaten '' durup durup ağlayacaksın. ''
Ama olsun... Kimse görmediği için
Sen bunu yaşanmamış sayacaksın.
Kendini kandıracaksın
İçine hançer saplayıp, bir şey olmamış gibi yaşayacaksın
Yüzün çökecek, zayıflayacaksın
Herkes çok yorulduğundan sanacak... ama sen susacaksın.
Kayıt Tarihi : 11.7.2013 19:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!