Mesela Şiiri - Cihan Gürel 2

Öyle bir duman kaplar ki içimi,
Bunun içinden uğraşsam da çıkamam.
Öyle bir adalet doğar ki içime,
Şanssız kalır yanımda, kazanan bile.
Ayak basılmaz yenilgiyi tanımam.
Her şeye hakim olmak...
Uyum sağlamaz aşklarda, tatlıdır telaş.
Hepsini yüreğimde taşıdım.
Çünkü bekledim kendimi bulmayı!
Ömrüme güzellik katmayı!
Bire bin katan kaybetse,
Ve ben bir daha kaybetmesem,
Ama sevmeyi unutsam!
İhtiraslı eller beni geri çeviremese.
Zehirli dilden çıkan tatlı söze,
Masumları bulup yok etmek,
Gizli korkaklar için zevk kaynağı olmasa!
Masumlar korkaklardan kurtulamazlar.
Alnımdaki çizgiler artmasa.
Yüreğimde çarpıntılar keza...
Üzgün delikanlılar savrulur!
Herkes dağılır dört bir yana.
Paramparça gölgeler.
Bedende okkalı küfürler.
Ve bir araya gelmez ezgilerle.
İzah eder kader kimine,
Mutlu olma arzusunu.
Adalet dediğin,
Tam da o anda tecelli etse.
Mesela!