Mesela Şiiri - Gülay Aruç

İncir ağacının yapraklarından bir sala koysalar seni
Bana getirse çırpıntılar
Masallardaki gibi çikolatadan bir evim
Her dilde kutsanan bir dinim olsa
Öyle bildik bir yerden gelmese sorular.

Etrafımda ne varsa hepsi karışık olsa
Hayatım çıfıt çarşısı gibi
Aradan çekip çekip kullanıp atsam birilerini
Hiç siftahı olmasa yazdıklarımın mesela.

Dut ağacının kurtlarıyla beslense tahtalarım
Hafızam benimle yalnız kalamayacak kadar kalabalık
Leblebi şekerlerinin renklerine takılsa aklım
Bir çeyiz sandığını serer gibi baksam sana alık alık.

Sonra birden bire ışıkları yansa tüm gecelerin
Boğazım kurusa seni yüzünce kez anlatırken
Artık duvarlarından yağmurlar süzülmese gözlerimin
Ve biz hiç yabancılaşmasak
Mesela.