Mesela Şiiri - Sadık Softa

En umulmaz zamanlarda düşer aklınıza,
Çekinmeden, duraksamadan sorsanıza,
Mesela; neden buz tutar bakışlar bazen?
Neden sevda yürür insanın damarlarında?
Neden yakar sıcak,üşütür soğuk,açılır yara?
Neden gün günü aratır,acıyla karışır mesela?

Sokaklar soğuk, insanlar soğuk bakışlarda,
Karakış, alabildiğine uzar, zemheridir hatta,
Mesela; yuvasından çıkmaya korkar mı serçe?
Buz tutmazsa, çığ tutar, dökülür mü her gece?
Turna çığlıkları yapışıp uzar mı karanlıklara?
Neden gün günü aratır, acıyla karışır mesela?

Hüznüne bürünüp, şimdi bakışın ıslak olmalı.
Gül dudağın üzgün,dudağın sıkı,suratın manalı.
Mesela; düş kurmuş, hayaller mi yaşıyorsundur?
Mesafelere çizgi çekip benimle mi yaşıyorsundur?
Hazzına varılır mı sevdanın, sıcacık duygulara?
Neden gün günü aratır, acıyla karışır mesela?

Nasıl görmezlikten, duymazlıktan gelinir?
O soğuk kış akşamları, nasıl unutulabilinir?
Mesela,ya seni seviyorsa ummadığın halde hala?
Ya seni, senin bilmediğinden çok seviyorsa hala,
Akşamlara seninle başlıyorsa, ya da sabahlara?
Neden gün günü aratır, acıyla karışır mesela?

Çankırı-20.02.2005