Peynir yiyordum kahvaltıda beyaz peynir
geldi bir karga
gaak dedi
oturdu soframa...
Ee hoşgeldin Tanrı misafiri, Allah ne verdiyse hadi paylaşalım
gel konuğum sen ol bu sabah.
Uzattı çatalını aldı en büyük lokmayı,
utandım onun yerine
-a be karga biraz zarif ool aç gözlü olma!
Ruhunu doyur karnını değil misafir olduğun sofrada
ben düşünürüm, düşünüürüm kalp kırmayım diye vazgeçerim de; söz kalır otuziki boğumunda boğazımın.
Etraflıca düşününce vazgeçerim ilk fikrimden
alınca en büyük lokmayı almak lazımmış.
anacığım tereddütteyim
seni incitmeyeyim ama, şu bana öğrettiklerin, var ya
kulağıma küpe diye söylediklerin
kalkmış şimdi tedavülden...
kalkmış vallahi
malı götürenin yanına kâr kalıyor.
bu öyle bir savaş ki,savaşmazsan sana yaşam hakkı tanımıyor elindekini de alıyorlar.
aferin be karga
aferin
sendeki akıl bende olsaydı ya
bir çentik te ben atardım dünyaya...
kap en büyük lokmayı
bir çırpıda dön köşeyi
bırak Allahını seven
şimdi kim var helâlinden kazanan iaşeyi
15/Eylül/2012/Cumartesi/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 15.9.2012 14:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yarı şiir yarı metin, bu sabah yazdıklarımı hoşgörünüze bırakıyorum. -Anacığım harcı öyle muhkem karmışsın ki ben vazgeçemem, dilim durmaz, derim: zarif olun güzele bakın, güzeli görün güzel düşünün kusur aramayın! Güzel,dinleyin, iyi anlamadan dinlemeden karar vermeyin.Güzel söyleyin güzel sevin. Güzelliğin peşinden gidin Susulacak yerde susun. Zarif olun, kanaatkâr olun nezaketli, nezahtli olun sade yaşayın. Mutluluk ve huzur sade yaşamakta, kararınca hoşgörülü olmakta... Dil mi dilber mi diyenlere dil diyorum, ahh dilim seni dilim dilim edeyim. Bıçak yarası geçer dil yarası geçmezmiş. Daha ne söyleyim? Ben düşünürüm; düşünürüüm kalp kırarım diye vazgeçerim...
TÜM YORUMLAR (1)