Meşekî Naletî Şiiri - Atilla Akın

Şevê ku bêhna zarokan belav dikir çarşevan
tê rûvê min bi pêlave xwe yê tûj û bipehnî
gûlekî naletî dikeve xwûna min bi pori xwe yê gangilî
şik:derzîvaneki yeman e di tênitî yê de
canêmin diêşîn e
hecîreşkên dûdilî dibire taritî yên min de

dilşikestî me
ez birînê xwe -yê ku rewacê rabûye- dirabezînim
ez rûye xwe bi asfaltê bêxew digirim

çiqas diçe heyranbûna min ji xwe re mezin dibe, sîper bigrin
pilingek ku nêçîrê şivîrê de negihaye mirazê xwe
dixwezîm ez kal bikim henî yên xwe de
dimeşim, nigêmin de tema daristanên tirsehêz
dimeşim, di çîpe min de avê reş
ez wûsa dimeşim wûsa dimeşim ku barûd xwûdandidim
meşamin:
serhildanên gel a tê pejirandin di kitêbên dîrokan de