Meşe Ağacı Şiiri - Gülay Hançer

Meşe ağacıyım ben,
Baharları hiç tadın da yaşayamadım.
Onca köknarlara,çınarlara rağmen yapayalnızım.
Tomurcuklanmak,dal budak salmak tek arzum
Ama bulutlar saklıyor ardın da güneşi benden.
Güneş olmadan yaşayamam ki ben…

Sararıp solan yapraklarımı döküyorum hep
Yağmur yağdıkça,dökülen yapraklarım çamura bulandıkça,
Daha çok kırılıyorum,küsüyorum.
Yüzünü bana göstermeyen güneşe mi,
Onu benden saklayan,aramız da olan bulutlara mı bilmiyorum.

Yanı başımda çiçek açan ağaçlara imrenerek bakıyorum
Dilim olsa haykırırım belki de tüm avazımla,
Elim,kolum olsa çekerim bulutları aradan.
Ama ne dilim var,ne elim kolum.
Çaresizce,parçalarımı rüzgara bırakıyorum.